عشق پریشون | ||
من فریادی برنیامده ام بر لکنت همیشگی جهان و اتفاقی نیفتاده در ذهن بارور خدا، که مسیح را اگر به نطفه نمی نشست جهان برای همیشه چیزی کم داشت، آنگونه که اینک مرا از ناسروده ترین شعر جهان به حنجره دارم؛ باری، باری؛ مسیح را جز اینگونه زادن اگر تولدی بود تمام روسپیان؛ کودکان خویش را مسیح می خواندند و جای هر درختی در جهان صلیبمی رویید. [ یکشنبه 88/4/14 ] [ 6:18 عصر ] [ ویس محلوجی ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |